Zmiana sposobu dawkowania kruszywa tłumaczy się trudnościami, wynikającymi przy ważeniu znacznych mas kruszywa. Wilgotność kruszywa obliczamy następująco. Pobieramy dwie próbki dla każdego kruszywa osobno, np. oddzielnie dla piasku i oddzielnie dla żwiru. Każdą z tych próbek ważymy w stanie wilgotnym oraz po wysuszeniu w blaszanej wanience. Przypuśćmy, że otrzymaliśmy wyniki: ciężar próbki piasku przed wysuszeniem 6,80 kg, po wysuszeniu 6,10 kg, ciężar próbki żwiru w stanie wilgotnym 8,50 kg, w stanie suchym- 8,20 kg; wilgotność piasku wyniesie: nI = 6,80 6,10. 100 = 11,48% wilgotność żwiru 8,50 8,2(f. 100 = 3 66% Ilość wody znajdującej się w zawilgoconym kruszywie wyniesie: W k = F . nI + G . n2 gdzie W k ilość wody w kruszywie, F ciężar suchego piasku według recepty laboratoryjnej, G – ciężar suchego żwiru, jak dla piasku, n1 – wilgotność piasku, n2 – wilgotność żwiru. Potrzebną ilość wody w mieszance roboczej obliczamy ze wzoru : gdzie W r – ilość wody w mieszance roboczej, W . – ilość wody według recepty laboratoryjnej F, n1, G, n2 – jak we wzorze. [patrz też: magnesy neodymowe, młyny kulowe, żeliwo szare ]